یادداشت رضاعصمتی / افق لرستان.تایید یک منطقه باستانی توسط یونسکو تأثیرات زیادی دارد، این تأیید به معنای شناسایی و حفاظت از ارزشهای فرهنگی و تاریخی آن منطقه می باشد.
برخی از این تأثیرات میتواند به حفظ هویت فرهنگی و تاریخی یک کشور کمک کند و به توسعه پایدار آن منطقه منجر شود.
خرمآباد، دارای تاریخچهای کهن و باستانی است. این شهر به عنوان یکی از قدیمیترین مناطق قابل سکونت کشور ایران شناخته میشود و آثار باستانی فراوانی از دورههای مختلف تاریخی در آن یافت شده است.
از جمله مهمترین آثار تاریخی خرمآباد میتوان به قلعه فلکالافلاک اشاره کرد که به دوران ساسانیان برمیگردد و نماد شهر به شمار میآید. همچنین، این منطقه در طول تاریخ تحت تأثیر فرهنگها و تمدنهای مختلفی قرار گرفته و به عنوان یک مرکز مهم تجاری و نظامی در زمانهای گذشته شناخته میشده است. یکی دیگر از آثار باستانی و شناخته شده پل شاپوری یا “طاق پیل شکسته” می باشد.
این پل یکی از جاذبههای تاریخی و زیبا در خرمآباد است. که بر روی رودخانه در قسمت جنوبی شهر ساخته شده است ، به عنوان نمادی از معماری قدیمی و فرهنگ منطقه شناخته میشود.
در این بین غارکلدر یکی از غارهای باستانی و مهم در خرمآباد بشمار می رود. این غار به دلیل آثار باستانی و تاریخی که در آن کشف شده شهرت فراوان دارد.ابزارهای سنگی و آثار مربوط به دوران پارینهسنگی و نوسنگی پیدا شده در این غار نشاندهنده سکونت انسانها در این منطقه در زمانهای قدیم است.
البته استان و شهر خرم آباد آثار باستانی و تاریخی بسیاری دارد که اگر بخواهیم جز به جز به آنها اشاره کنیم در این مطلب نمی گنجد!!!
اینک که فرصت استثنایی برای رشد و پیشرفت و معرفی هرچه بیشتر به وجود امده است می بایست نگاهی ویژه و فرصت محور به
ثبت در یونسکو داشته باشیم…!!!
زیرا ثبت در یونسکو به معنای شناسایی و حفاظت از میراث فرهنگی و طبیعی خرم اباد می باشد. این ثبت به چندین خاصیت و مزیت مهم اشاره دارد که در ذیل به ان اشاره میکنیم
“حفاظت از میراث” ثبت در فهرست یونسکو به حفظ و نگهداری بهتر از آثار فرهنگی و طبیعی کمک میکند.
“جذب گردشگر” آثار ثبتشده معمولاً به عنوان مقاصد گردشگری جذاب شناخته میشوند و میتوانند به افزایش درآمد محلی کمک کنند.
“آگاهی جهانی”ثبت در یونسکو باعث افزایش آگاهی جهانی درباره فرهنگ و تاریخ یک کشور میشود.
“حمایت مالی”کشورها میتوانند از کمکهای مالی و فنی یونسکو برای حفاظت و توسعه آثار خود بهرهمند شوند.
شاید این یک فرصت طلایی باشد تا مهاجرانی که به واسطه عدم های فراوان اقدام به ترک دیار کرده اند به زادگاه خود بازگرداند…