خرم آباد دیگر خرم و آباد نیست!
خرم آباد دیگر خرم و آباد نیست!
به برخی از آن دسته که همواره در مدینه فاضله خود به سر می برند و هیچ یک از مشکلات شهرستان خرم نه آباد را نمی بینند ، میگوییم شما خواسته یا ناخواسته دارید چوب در آتش می ریزید تا روز به روز شاهد پس رفت شهرمان باشیم!

رضا عصمتی افق لرستان :به آن دسته از عزیزانی که رفع تکلیف را به رسالت قلم ترجیح داده اند و همواره هدفی بجز در صحنه ماندن در سر ندارند. گوش زد میکنم که اگر در غالب خبرنگار یا فعال رسانه ای هستید می بایست منتقدان شجاع و بی باکی باشید و خوب و بد را از هم تشخیص بدهید!

اینکه هر روز صبح در محل کار خود حاضر شوید و غروب برای تفرج و مطرح کردن خود مطلبی آب دوغ خیاری را که هیچ تغییری وتاثیری در سرنوشت این شهر ندارد ،تهیه و منتشر کنید نه اینکه مفید واقع نمی شود بلکه بسیار بسیار مضر و مخرب است.

تهیه گزارشات و اطلاع رسانی از جلسات متعدد سازمان ها و مسئولین فقط و فقط هزینه ای اضافه بر دوش این مردم که از همه نظر مورد ستم قرار گرفته اند می گذارد، اگر این جلسات و مدیران و گزارشات شما مثمره ثمر بود که هم اکنون وضعیت ما و شهرمان اینگونه نبود!

از هر آمار منفی و بدی استان ما رتبه اول یا دوم را دارد! اهل قلم اگر محافظه کار و در فکر کسب درآمدی برای خود باشد بدون شک از رسالتش که افشا و پرداخت حقیقت به نفع مردم است دور شده است .

شهرستان خرم آباد در سالهای پیشین دچار فلاکتی شد که بی شک نیاز به حضور مدیران با حقوق بالا در پست های تشریفاتی جهت اداره دیگر نیست زیرا اگر بدون مسئول هم بودیم دچار این آمار می شدیم، پس نتیجه می‌گیریم که بودن یا نبودن مسئولین تشریفاتی هیچ تاثیری ندارد در روند و وضعیت خرم آباد ندارد!

اگر گوش و چشم خود را بر واقعیت ها باز کنیم و لباس تزویر و ریا را از تن فربه خود بیرون آوریم، به والله که برخی از این مسئولین خرم نه آباد نه می بایست بابت به وجود آمدن این شرایط بغرنج و حساس پاسخ گو و محاکمه شوند!

در این میان شاهد آن هستیم که برخی از خبرنگاران و فعالین سیاسی اجتماعی به مطالبی می پردازند که اگر کسی در جریان وضعیت فلاکت بار خرم آبادی که نه خرم است نه آباد نباشد این ذهنیت برایش به وجود می آید که چه شهر آباد و ایده عالی هست این خرم آباد…!

شهر من و شهر تو نیاز به دلسوز دارد نه بادمجان به دور قاب چین!

دست برداریم از تعارف و خودنمایی ، باید بپذیریم که عملکرد ضعیف و بدی داشته ایم ، سرنوشت و آینده خودمان را از آینده و رشد شهرمان ارجح تر دانسته ایم.

بخاطر رشد و پیشرفت خود چشم از ضعف ها و کم کاری های برخی مسئولین ناکارآمد پوشانده ایم.

می بایست دست از تملق گویی ، ریا کاری ، تخریب نیروی متخصص ، تحسین نیروی مخرب برداریم تا آینده روشنی داشته باشیم ، زیرا سرنوشت متملقین محکوم به نابودی است!