روش صحیح مدیریت فعالیت کشاورز

شهرام شرفی: این روش اشتباه است که ابتدای کار، اجازه داده شود کشاورز، کلی هزینه کند تا کشت برنج به یک نقطه و مرحله‌ای برسد سپس به صورت ناگهانی و در میانه‌ی راه فعالیت کشاورز، به او بگوییم که حق نداری کشت برنج انجام بدهی!

این نکته مهم است که سازمان جهاد کشاورزی هر استانی متناسب با اقلیم مناطق مختلف آن استان، بایستی دارای یک فرمول یا الگوی کشت برای کشاورزان باشد و همان ابتدای فصل کشت، به کشاورزان ابلاغ شود که موظف هستند فلان محصول را بکارند.

اما اینکه کشاورز، نیمی از مسیر راه را برود و خودش به تشخیص خو، کشت را انجام بدهد و سپس، بعد از کلی هزینه کردن، در میانه‌ی راه با قوه قهریه پلیس، به سراغش برویم و بگوییم که کشت را به‌یکباره متوقف کن اشتباه است و مصلحت هم نیست که پلیس را در شرایط فعلی کشور با قشر کشاورز درگیر کنیم.

اگر ما می‌گوییم خشکسالی هست طبیعی است که این پدیده، از ماه‌ها قبل قابل پیش‌بینی بوده است و همان ابتدای فصل کشت می‌بایست به کشاورز گفته شود متناسب با اقلیم خشکسالی، فلان محصول خاص متناسب با این شرایط را که البته درآمدزایی هم داشته باشد کشت کند.
در بخش قانونگذاری هم ما بایستی قانون الگوی کشت داشته باشیم و این قانون لازم‌الاجرا و دارای ضمانت اجرایی باشد.
یعنی هر اقلیمی دارای یک الگوی کشت لازم‌الاجرا باشد.

اما الان اگر به کشاورزی که به تشخیص خودش برنج کاشته است به یک‌باره گفته شود در میانه‌ی مسیر فعالیت، حق ادامه‌ی فعالیت را ندارد باید راهکارهای مناسب جایگزین برای جبران خسارت کشاورزان، اندیشیده و اجرا شود.

به دیگر سخن، ما وقتی به کشاورز می‌گوییم الان به یک‌باره فعالیت خود را مثلاً در برنج‌کاری متوقف کنید بایستی همزمان، درآمد جایگزین برای کشاورز تعریف کنیم تا کشاورز که یک قشر تولیدکننده برای امنیت غذایی کشور است به سوی نارضایتی، بیکاری و فقر درآمدی نرود.

هرنوع راهکار سلبی می‌بایست همراه با روی دیگر سکه یعنی راهکار ایجابی باشد.

معنی درایت هم همین است که راهکارهای سلبی بایستی همزمان با اجرای راهکارهای ایجابی، تعریف شوند.

اگر می‌گوییم فلان فعالیت را نباید انجام بدهید باید همزمان، با رویکرد ایجابی بگوییم فلان فعالیت را به عنوان اقدام و فعالیت جایگزین، انجام بدهید تا با رویکرد و نگاه پیش‌بینی و پیشگیری، از وقوع بحران‌ها و نارضایتی‌های احتمالی اجتماعی هم جلوگیری کرد.