وقتی به تاریخچه نوشتن و پیدایش قلم گذری نماییم از همان زمانی که انسان برآمده‌های ذهنی خود را بر دیواره غار‌ها منقش می‌نمود تا ساخت اولین قلم فولادی، همه تبلوری از عشق آدمی به نوشتن می‌باشد، اما امروز نه انسان‌های اولیه در حیات هستند و نه قلم‌های فولادی مورد استفاده بشر قرار دارند و تنها […]
وقتی به تاریخچه نوشتن و پیدایش قلم گذری نماییم از همان زمانی که انسان برآمده‌های ذهنی خود را بر دیواره غار‌ها منقش می‌نمود تا ساخت اولین قلم فولادی، همه تبلوری از عشق آدمی به نوشتن می‌باشد، اما امروز نه انسان‌های اولیه در حیات هستند و نه قلم‌های فولادی مورد استفاده بشر قرار دارند و تنها آنچه باقی مانده برخی آثار منقش انسان‌ها بر دیواره غار‌ها می‌باشد.
اما تقدس قلم را همین بس که خداوند متعال با «ن وَ الْقَلَمِ وَ ما یَسْطُرُونَ به قلم سوگند یاد کرد و یا آنجا که در غار حرا خود را به پیامبر (ص) با «الَّذی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ؛ آن که با قلم آموخت.» معرفی نمود و این گویا‌ترین و رساترین سند و شاهد بر تقدس و شرافت قلم می‌باشد که بر بشریت آشکار نمود و با سوگند به نوشته‌های قلم نیز به اشرف مخلوقات یادآور شد از حریم و حرمت قلم با آنچه می‌نویسند صیانت نمایند و به همین تفسیر این قلم هنگامی مقدس است که برگ‌های آغشته بر جوهر به اخلاق، انصاف و حق و حقیقت مزین گردد.
و چه بهایی از این ارزشمندتر که قلم با خون‌های ریخته شده برای دفاع از آرمان و وطن قیاس شده است و چه سخنی زیباتر از فرموده مولا علی (ع) در باب ماندگاری قلم که می‌فرماید: «دانش را با نوشتن در‌بند کنید» تا باقی بماند و از کفتان نرود.
و چه زیبا و دل‌نشین است قلمی که در هنگامه‌های سخت و موسم رنج‌های مردم به اختیار اندیشه‌های آزاد به رقص درآید و کاغذ را با اشک دیده دل سوختگان و جوهر در هم آمیزد و برگ‌ها را منقش به آلام مظلومان کند تا شاید مرهمی باشد بر این درد‌ها و چه زیباتر که این خامه با عشق عجین شده باشد و قلب‌ها را با سحر و جادوی خود به تسخیر درآورد و به تعبیر شهریار:
شهریارا تو به شمشیر قلم در همه آفاق
به خدا ملک دلی نیست که تسخیر نکردی
اما چه تاسف بار است که همین قلمی که به درستی به شمشیر تعبیر شده است، بر انگشتان نااهلان و غرض‌ورزان و کینه‌توزان به رقص در آید که همان تیغ از نیام برکشیده بر دست زنگی مست است که اخلاق و حرمت انسانیت و شرافت قلم را لکه‌دار خواهد کرد.
اما چه قلم‌ها که در این عشق‌بازی شکسته و صاحبان قلم را در غم و اندوه خود فرو برده و در مسیر ناهموار تاریخ چه دست‌هایی که قلم نشده و چه لب‌هایی که دوخته نشده و چه سر‌هایی که بر دار نرفته تا خفتگان بیدار شوند و این دور تسلسل اگر چه به مرارت و رنج و سختی، اما تداوم داشته و همواره فریاد بیداری سر داده است.
و چه در وهم و خیال خود فرورفته‌اند مخالفان اندیشه و قلم که نمی‌دانند قلم‌های راه حق و حقیقت حتی اگر به بغض و کینه و قهر صاحبان زر و زور و تزویر شکسته و سوزانده و خاکستر شوند، جوهر و نوشتار آن‌ها تا ابد ماندگار و روزی بر حق و حقانیت گواهی داده و خلق را به قضاوت وا می‌دارد و چه رندانه حافظ از این ماندگاری می‌گوید،
حافظ سخن بگوی که بر صفحه جهان
این نقش ماند از قلمت یادگار عمر
آری روز قلم، روز پاسداشت مردان بزرگی است که قلم‌هایشان به جبر جباران تاریخ شکسته شد، اما قدم‌هایشان استوارتر گشت و تا پای چوبه دار با همین قدم‌ها گام برداشته و با جان خود از اندیشه و شرافت قلم صیانت نمودند.
روز قلم روز تکریم مردان بزرگی همچون سید اهل قلم شهید آوینی است که روایت دفاع مقدس به‌عنوان بزرگ‌ترین حماسه تاریخ انقلاب اسلامی را با قلم نگاشت و به تصویر کشید و پس از جنگ نیز آنچه نگذاشت آسودگی طلب کند، چشمان منتظر مادران و پدرانی بود که برای بازگشت پیکر پاک فرزندان شهید خود چشم به در دوخته بودند.
۱۴ تیرماه روز قلم بر نویسندگان و اندیشه‌ورزان حق و حقیقت مبارک باد.
عباس شاه علی/یافته
