یادداشت دکتر مسعود قاسمی:از قدمهای نخستین حسین به سوی آخرین حج، که آن را به سوی کربلا نیمه کاره رها کرد، تجلی عشق را می بینی. چه نمودار یست، چه صعودیست نمودار حرکت حسین به کربلا چه عزیمت جاودانه ای چه تصویر شکوهمند ماندگاری حسین حج را ترک کرد چون می دانست قربتا الی الله او، کعبهٔ او، کربلاست.
حسین می دانست از کربلا به معراج می رود.
حسین در کربلا از خون جگر وضو گرفت و نماز عاشقی خواند…
نماز ظهر عاشورای حسین… چقدر شبیه نماز صبح علی او فرق شکافته در محراب مسجد کوفه به نماز ایستاده و حسین قامت بسته در چند قدمی مقتل فتبارک الله احسن الخالقین
چه پدری
چه پسری
چه عاشقانه ای
حالا ما مانده ایم و نهضت نامیرای حسینی میراثی از آقایمان که برای سعادت دنیا و عقبایمان کافیست…
حسین هم درس شهادت می دهد و هم شهامت حسین هم امان می دهد و هم امان نامه نمی پذیرد بیا راه دور نرویم، بیا برای پیدا کردن بهترین فلسفه برای زندگی کتابهای فلسفه دکارت و هگل و … را ورق نزنیم، حسین عمیق ترین فلسفه زندگی را در کربلا به بشریت ارائه نمود: پایبندی به هدف، ایستادگی در راه ارزش ها حسین حتی یک قدم به عقب برنگشت سازش به هر قیمتی در روش او جایی نداشت و همین از او اسوه ای ابدی ساخت…
و اما خانواده حسین، چه عبارت جانانه ای «خانواده حسین» مگر خانواده ای قرص تر از این هست برادر پشت برادر می ایستد چنان که عباس خواهری ستون دل و جان برادر می شود چنان که زینب برادرزاده ای فدایی عمو می شود چنان که قاسم و پسری … آه پسرانی که فدایی راه بابا می شوند چنان که علی اکبر و علی اصغر و همسری عاشقانه، به لابه می نشیند وفادارانه، وصال همسر را تا به جانانش می رسد و یک سال، تنها یک سال نبودش را تاب می آورد چنان که رباب بیا بارها و بارها کربلا را مرور کنیم بیا حسین را از نو دو باره و هزار باره و چند باره از اولین قدمهایش از همان لحظه که عازم حج بود به تماشا بنشینیم
حسین، الگوی کاملیست برای تمام قرون بیا حسینی تمام ابعاد زندگی را مدیریت کنیم….
